Een lütt Hus achtern Diek,
jo, dat wünscht de Seemann sick,
kümmt he vun de Reis torüch
un söcht sien Roh.
Bruust de Storm öber See,
sitt he fein to Hus in Lee,
drinkt 'n stieben Grog
un smökt sien Piep dor to.

Op See dor mutt he mächtig ran,
so geiht dat Johr för Johr.
Dat Schipp brukt em bi Dag un Nacht,
doch eenmol ward dat wohr:

Een lütt Hus ...

Op Friewach denkt he mennig mol,
wo schön dat doch kunn ween,
un mokt he beide Oogen to,
kann he dat hüüt all sehn.

Een lütt Hus ...